Terug

Nou, gisteren 9 december heb ik de telefonische hoorzitting gehad met ziekenfonds Stad Rotterdam over de daisyspeler. Het blijkt dat ze gevoelsmatig vinden dat ik in aanmerking kom voor een daisyspeler. Alleen als ze naar de regels kijken dan mogen ze me geen daisyspeler verstrekken daar ik geen visuele handicap heb, geen dyslexie en geen motorische stoornis. De regering heeft nl opgesteld dat je 1 van die 3 dingen moet hebben wil je in aanmerking komen voor een daisyspeler.
Het ligt er dus nu aan of ze van de regels willen afwijken of dat ze zich strikt aan de regels houden.
Ik vermoed dat ze zich aan de regels houden, dat gevoel had ik tenminste tijdens het gesprek.
Wel begrepen ze dat door de regels van de regering veel mensen niet in aanmerking komen voor een daisyspeler, terwijl er toch mensen zijn zoals ik die in hun ogen toch ook recht hebben op een daisyspeler. Ze zijn nu al die dingen aan het verzamelen en dan gaan ze daarmee naar de regering om daarmee aan te tonen dat de regering de regels wat soepeler moet maken.
Dit vind ik uiteraard een heel goed plan. Dit zou nl kunnen betekenen dat als de daisyspeler nu niet wordt goedgekeurd, ik het volgend jaar of zo weer kan proberen en dat het dan wel wordt goedgekeurd omdat dan hopelijk de regels wat soepeler zijn.
Uiteraard baal ik ontzettend als de daisyspeler niet wordt goedgekeurd, maar ik heb nog iets van 30 boeken op cassette liggen dus ik kan voorlopig nog vooruit (een half jaar of zo) en wie weet wat er dan is.
 
Op zich heb ik een goed gevoel overgehouden aan de hoorzitting.
Het is fijn te weten dat ze qua gevoel vinden dat ik recht heb op een daisyspeler, maar dat het de regels zijn waarom ze me hebben afgewezen. Dit voelt voor mij aan dat ze me geloven dat ik zo ziek ben en dat ik me dus niet aanstel of dat het tussen mijn oren zou zitten volgens hen. Is toch wel een fijn gevoel. Ik hoop dat ik goed heb kunnen uitleggen wat ik bedoel.
Over 2-3 weken krijg ik hun beslissing te horen.

Inmiddels weet ik ook meer betr. de pgb-herkeuring, eind deze maand verloopt het contract nl.
Begin november had ik het RIO opgebeld en een herkeuring aangevraagd, hun wisten echter van niets. Het blijkt dat bij hun in de computer staat dat het contract loopt waar ik vorig jaar bezwaar tegen had ingediend. Ik had april 2002 een herkeuring aangevraagd daar ik niet meer toe kwam met de 7 uur verzorging/verpleging... ik was te ziek en had meer uren nodig. Dit is toen afgewezen, ze hebben me zelfs uren ingetrokken!
Uiteraard heb ik hier toen samen met de SPD en Lia Metz van Medivera (voorheen vereniging ME-Huis) bezwaar tegen ingediend. Vlak voor kerst kreeg ik toen een telefoontje van degene van het Zorgkantoor die het behandelde. Ze vond het een erg moeilijke zaak en ik mocht dan ook zelf kiezen; of nu vlak voor kerst een herkeuring door een ander RIO en tegen die beslissing is geen bezwaar meer mogelijk of het oude contract door laten lopen. Ik heb voor de laatste optie gekozen. Eigenlijk liep dat oude contract van 22 uur PGB tot april 2003, echter door een fout van het Zorgkantoor is dat december 2003 geworden... hierdoor heb ik dus 8 maanden uitstel van executie gekregen. Maar nu is het dan toch zover en moet ik dus toch herkeurd worden.
Omdat het RIO hier helemaal niets vanaf wist moesten hun eerst contact opnemen met het Zorgkantoor en daarna moesten ze dan nog bekijken of de herkeuring telefonisch zou gebeuren of dat ze persoonlijk zouden komen. Ze hebben voor het laatste gekozen. Dinsdag 16 december komt een mevrouw van het RIO voor de pgb-herkeuring. Mijn spd-consulent zal erbij aanwezig zijn. Dit heb ik nl gevraagd en daarbij had hij dit al aangegeven toen we met dat bezwaarschrift bezig waren. Ik moet zeggen dat ik het wel een geruststellend gevoel vind dat hij erbij aanwezig is om mij, indien nodig, te helpen. Toch zie ik erg op tegen de herkeuring, gezien mijn vorige ervaring en al die bezuinigingen van de regering tegenwoordig. Als je bedenkt dat ik nu lang niet zo ziek ben als toen ik vorig jaar meer uren aanvroeg en ze me juist uren afnamen, ben ik bang dat ik nu helemaal niets meer krijg of maar zo weinig dat ik het daar niet mee red.
Maar ja het heeft geen zin om er op vooruit te lopen en me er nu al druk om te maken... ik zie wel als het zover is. Wie dan leeft wie dan zorgt... niet dan?

December 2003 deel 1

Vervolg

 

Sitemap