Terug

Ik ben half maart weer begonnen met de pil (microgynon 30), dit omdat ik weer (meer dan) een maand nodig had om te herstellen van mijn maandelijkse menstruatie. Tegen de tijd dat ik weer een beetje bekomen was van mijn menstruatie, was het alweer tijd voor de volgende... schiet dus niet echt op zo. De eerste week van het pil-gebruik was ik zieker; meer moe, meer pijn, duizeliger, meer buikpijn etc. Na een week echter voelde ik me zelfs ietsje beter dan voor pilgebruik, ik had zelfs iets meer energie! Volgens dr.Tisscher is mijn hormoonhuishouding dan ook niet echt helemaal lekker (wat bloedonderzoek van dr.v.Montfort ook aantoonde in januari 2002) en heeft de pil me net dat zetje gegeven om me weer ietsje beter te voelen.

Helaas kreeg ik kort daarop iets rots om te verwerken.
Ik had nl interesse in een blauw maine coontje en de cattery D.P. had mij de eerste keus toegezegd, het katje zou rond maart/april 2005 geboren worden. Ze had nu echter nog een leuk kitten zitten waar wij interesse in hadden en dus vroeg ik ernaar. Henk kon begin maart komen kijken. Een vrouw was echter eerder en dus had zij logischerwijs eerste keus. Daarop hebben we de afspraak afgezegd met als reden dat we dan wachten tot die vrouw beslist heeft. Daar de cattery ongeveer 2 uur rijden bij ons vandaan ligt, vonden we dit niet meer dan logisch. Later zei die vrouw af en dus vroeg ik wanneer Henk kon komen kijken. Daarop kreeg ik ineens een mailtje terug dat zij vond dat ik momenteel te ziek ben voor een kitten. Ik kon dit niet geloven; zij kent mij niet, heeft me nog nooit gezien, dus hoe kan zij hier dan over oordelen?! Via email zei ik haar dat en vroeg ik haar om uitleg. Ik kreeg echter geen reactie terug en dus mailde ik haar of ze mijn mailtje had ontvangen. Naar mijn mening is dit een volkomen normale vraag, echter om 1 of andere reden werd zij hier kwaad om. Ik kreeg toen een mail van haar dat zij mij geen uitleg is verplicht, maar dat is ook niet wat ik vroeg, ik heb alleen gevraagd om uitleg en of ze me werkelijk een kitten ontzegt vanwege mijn ziekte. Mocht dit nl echt zo zijn dan vind ik dat discriminatie en dat heb ik haar ook gezegd. Ook heb ik haar proberen duidelijk te maken dat het me niet om de afwijzing van het kitten zelf gaat, maar vanwege de opgegeven reden (mijn ziekte). Ik heb oa het volgende geschreven: "M.a.w. het is jouw katje en jouw keus aan wie je het katje verkoopt, maar het is mijn beslissing of ik er nog een katje bij kan hebben of niet". Blijkbaar begrijpt ze die zin niet want zij zegt telkens dat ik beweer dat hun het kitten aan mij moeten verkopen, maar dat zeg ik dus helemaal niet. Het enigste wat ik zeg is dat zij NIET over mij/ons te beslissen heeft of ik al dan niet te ziek ben (voor een kitten)... dat is net zoiets als mij verbieden om kinderen te krijgen omdat ik ziek ben. Als ik nu alleen woonde, heeft zij inderdaad recht om mij een katje te ontzeggen vanwege mijn gezondheid... ik kan er tenslotte niet voor zorgen. Echter ik woon samen met Henk en wij hebben samen katten en beslissen dan ook samen of we er nog een katje bij kunnen hebben of niet en daar heeft zij niet over te beslissen. Daarbij hebben wij een vrij groot huis en een grote tuin die catproof is afgemaakt zodat de katten niet de straat op kunnen en dus kan dat ook geen reden zijn om ons een katje af te wijzen. Door mijn ziekte ben ik altijd thuis en dus krijgen onze katten alle aandacht... ik denk zelfs nog meer dan de katten van mensen die werken (zoals bv sommige cattery's).

Ik ben door dit in ieder geval behoorlijk van mijn stuk geweest; huilen, niet slapen, depressief. Door dit gedoe besefte ik maar weer eens hoeveel die rotziekte me al heeft afgenomen (werk, sport, hobby's, sociale contacten, 'vrienden', familie, een huis kopen) en dat doet pijn. Dit moest ik weer eerst ff verwerken, accepteren en een plaatsje geven en zoals gewoonlijk is me dat ook wel weer gelukt.

Maart 2004 deel 2

Vervolg

Sitemap