Terug
Ik heb nog meer goed nieuws: ik voel me weer de oude ik!
Het afgelopen half jaar ongeveer heb ik me niet meer mezelf gevoeld, ik voelde me gebroken, stuk, kapot, niet meer ik. Natuurlijk niet zo raar als je bekijkt wat er allemaal gebeurd is en dan staat hier op mijn website nog lang niet alles (je moest eens weten wat ik allemaal over mijn ex te weten ben gekomen!). Dan nog eens diverse 'MCS-ongelukjes' zoals bv het roken van mijn vader, mijn naar verf en olie stinkende elektrische ligrolstoel die zonder goed te luchten in de serre werd gezet ondanks mijn protesten, de nieuwe stinkende wasmachine (de oude was niet meer te repareren) etc. Al deze dingen hebben me nou niet bepaald goed gedaan; lichamelijk niet, maar ook geestelijk niet. De chemicaliën zijn nl via je neus binnen 2 seconden in je hersenen. De reacties door inwerking van chemicaliën zijn o.a. verlamming, bewustzijnsverlaging, niet meer kunnen praten, depressief zijn, black-out, pijnlijk en opgezwollen slijmvlies, benauwdheid, heftige pijnaanval etc. Kortom, chemicaliën hebben een grote impact op mijn lichamelijke en geestelijke gesteldheid.
Ondanks wat je het afgelopen half jaar hier hebt gelezen en welke indruk het misschien heeft gegeven, wil ik toch benadrukken dat ik niet depressief ben geweest (op de momenten na die veroorzaakt werden door blootstelling aan chemicaliën (MCS) en dit telt dus niet mee). Ik heb nooit echt het gevoel gehad van een depressie en ook mijn huisarts en de verpleegkundigen vonden niet dat ik depressief was, hoewel ik er af en toe wel aan twijfelde. Ik heb hier natuurlijk wel mijn gevoelens laten zien en vooral op de momenten dat het me erg hoog zat dus ik kan me wel indenken dat het depressief overkomt, maar echt depressief ben ik dus niet en ook niet geweest. Ik heb in korte tijd gewoon zoveel te verwerken gekregen dat het nu eenmaal wat meer tijd nodig had en nogal een aanslag pleegde op mij, maar dat zou het ook op een gezond persoon gedaan hebben. Nu ik het verwerkt heb, een plaatsje heb gegeven en geaccepteerd heb kan ik weer verder met mijn leven zoals het nu is en dus voel ik me weer de oude ik.
En dan wil ik nu eindelijk wat PSP-creaties van mij laten zien *LOL*
Ik ben ongeveer een jaar geleden begonnen met PSP; ik heb echter nog niet een volledig jaar PSP gedaan daar ik geregeld een aantal weken/maanden te ziek ben om te kunnen PSP-en. Ik ben lid van een paar PSP-clubs bij Het Net, waar ik dan plaatjes bewerk en PSP-lessen maak. Lessen maken vind ik dus ook erg leuk, hoewel ik er wel erg lang mee bezig ben, dit vanwege mijn ME-geheugen. Een les maken gaat nl als volgt: stap 1 doornemen, naar PSP om stap 1 uit te voeren, terug naar stap 1 om nog eens door te nemen wat ik ook alweer moest doen, terug naar PSP om stap 1 nogmaals te proberen uit te voeren, weer opnieuw stap 1 doornemen daar ik het weer vergeten ben, weer terug naar PSP om het nogmaals te proberen, uiteindelijk heb ik dan een deel van stap 1 klaar, nu nog de rest van stap 1 plus al die andere stappen. Kortom, ik ben uren bezig met 1 les *LOL*
De eerste 2 PSP-plaatjes zijn naar eigen inzicht bewerkt, het 3e PSP-plaatje is een zgn. tagles; bij een les ben je hooguit vrij in het plaatje wat je gebruikt en de kleuren.
Januari 2005 deel 3
Sitemap |