Terug

Gistermiddag (dinsdag 11 september) hebben we een telefoontje van Koppel Bouw gekregen, dat ze morgenvroeg om 07.30 uur!!! bij ons op de stoep staan. Jawel, om 07.30 uur stonden ze op de stoep (gaaaaap) en dat terwijl om 05.00 uur voor mij de wekker gaat om tramadol in te nemen. Aangezien ze moesten kappen en timmeren, enfin een hele hoop kabaal maken dus, heeft Henk me maar direct mee naar onder genomen… het kappen is nl boven op de badkamer en dan hoor je in de woonkamer toch ietsje minder. Shit, dat je je zo ziek kunt voelen van te vroeg opstaan en kabaal!!
En wat denk je… om 12 uur waren ze weer weg!!! Niet dat ze dan een beetje rekening met mij houden en later beginnen zodat ze in ieder geval voor 16.00 uur klaar zijn!!! Ze zijn hier nou al zo lang bezig, ze weten ondertussen heel goed hoe het bij mij in elkaar zit, maar nee hoor, een beetje rekening houden vergeet het maar!! Sorry hoor, maar hier kan ik me dus behoorlijk aan ergeren. Ik dacht dat ze zo vroeg begonnen, omdat ze de hele dag nodig hadden… dus ja, dan moet het maar denk ik, het is tenslotte voor ‘het goede doel’. Nou ammehoela, dat hebben ze weer fijn geregeld… NOT!!!! De volgende keer dat ze bellen, zeg ik hun dit ook; ze komen voor een half dagje werk ’s morgensvroeg en ik heb daar de hele dag (zoniet dagen) last van!!!! Door dit hele gezeik ben ik weer uit mijn ritme!!
Weet je wat, ik ga ze nu nog bellen, ik blijf er anders toch de hele tijd mee bezig. Ik heb ze dus gebeld, een telefoontje van nog geen 5 minuten: ja, ze zouden er in het vervolg rekening mee houden. Ik ben benieuwd, want ik heb dit al vaker aangekaart maar toch komen ze zo goed als altijd ’s morgens. Nu moet de schilder nog komen en wanneer die komt dat weten we uiteraard nog niet. Zouden hier ook weer een aantal weken over heen gaan?

Het is nu vrijdag 14 september en ik heb nog steeds veel last van afgelopen woensdag dat ze toen zo vroeg zijn gekomen. Het volgende is nl gebeurd: ik was van plan om te gaan slapen zogauw mijn hulp klaar was, echter toen kwamen net mijn ouders dus ben ik opgebleven. Niet veel later ben ik volledig ingestort, wat niet verwonderlijk is want ten eerste ben ik helemaal uit mijn ritme en ten tweede was ik al 8 uur op zonder tussendoor te hebben kunnen rusten. Dus jawel daar ging madam onderuit, waarschijnlijk rond 15.30 uur, alleen merkte niemand het, ik lag tenslotte al in bed… mijn moeder was aan het koken in de keuken, mijn vader was net binnen gekomen nadat hij met Henk naar onze auto had gekeken en niet veel later kwam Henk ook binnen. Ik kon niet meer praten, niet meer bewegen en niemand had iets in de gaten, ze dachten dat ik sliep omdat ik mijn ogen dicht had (die kon ik ook niet meer openen). Toen om 16.00 uur onze verzekeringsman binnen kwam (afspraak) merkten ze op dat er iets niet klopte, omdat ik niets tegen hem zei en hem ook niet opmerkte. Toen heeft Henk me dus naar boven gedragen en me boven in bed gelegd. Ieder uur is hij komen kijken en vragen of ik iets moest, anders liggen ofzo, maar ik kon nog steeds niets en kon dus ook niet reageren op hem. Het heeft 4,5 uur geduurd voor ik weer een beetje aanwezig was (ik zeg aanwezig, omdat ik een bewustzijnsdaling had, bijna coma). Rond 21.00 uur heeft Henk mij nog even naar onder gebracht en hebben we tv gekeken tot ik om 23.00 uur mijn tablet (zie 'pijnstilling') moest innemen en we eindelijk weer naar bed konden gaan. De volgende dag was ik uiteraard helemaal kapot en was ik blij dat er geen werkers waren. Daar ik overal te moe voor was en nog altijd niet goed kon praten, heb ik met veel moeite Henk duidelijk kunnen maken of hij de tv wou aanzetten, zodat ik daar een beetje naar kon luisteren, mijn ogen kon ik ook niet openhouden. Ik heb dus eigenlijk niks gedaan en toch ben ik niet veel later (ik was net 3 uurtjes op) weer ingestort, weer hetzelfde als gisteren en het heeft ook weer net zolang geduurd. Deze keer heeft Henk me gewoon onder laten liggen, er was tenslotte niemand aanwezig, Henk heeft me mijn oogmasker opgedaan en toen gewacht tot ik weer bijkwam. Vandaag, vrijdag, ben ik nog steeds moe maar ik kan nu gelukkig wel een beetje op mijn laptop werken. Ik merk echter dat ik op moet passen, want ik voel het ‘om het hoekje kijken’, dus zo meteen maar weer naar bed en slapen. Dit is toch niet normaal, dat ik zo reageer op afgelopen woensdag, inmiddels alweer 2 dagen geleden. Kijk daarom hoop ik dat ze rekening houden met mij.

Vervolg

   

 

Sitemap