Terug
Dag 3
Ik heb best goed geslapen, om de paar uur ff wakker maar dat is normaal. Om 09.40 uur doe ik m’n oogmasker af en druk op het belletje. Ik poets m’n tanden en vraag of ik in bad zou kunnen. Dat kan, maar of ik dan wel even wil wachten. Dat is natuurlijk geen probleem. Rond 10.20 uur ga ik lekker in badje en dan naar boven naar het zonnedek. Het water was afgelopen nacht niet echt rustig, de boot ging op en neer, maar dit was best lekker. Ik had gedacht dat dit een probleem zou worden, omdat ik geregeld zonder dat ik op zee zit het gevoel heb dat ik in een roeibootje op zee zit met orkaansterkte. Maar misschien is het juist hierdoor dat ik er geen last van heb, omdat nu misschien mijn gevoel van bewegingen klopt met de echte bewegingen.
Het bad was wat te heet, dus ze hebben met emmers koud water gelopen, er komt nl geen koud water uit de kraan. Toen ik erin lag was het heerlijk, maar even later bleek het water (na 10 emmers koud water) toch nog te warm daar ik het gevoel kreeg dat ik flauw ging vallen. Ze hebben toen snel de sproeier gepakt en die boven m’n hoofd gehouden (25°C ??) en dat hielp gelukkig. Dit alles was wel te veel, want ik werd ineens heel moe en gelukkig zagen ze dat ook aan mij. Ik zeg steeds ‘ze’ omdat ze met 2-man sterk waren… vrouwen dan wel. Ze drogen me af en helpen me terug in bed. Om 11.30 uur lig ik weer in bed, gelukkig want zitten was erg vermoeiend. (Uitleg: op een stoel word je omhoog het bad in getild en er weer uit) Eigenlijk zou ik even moeten gaan rusten voordat dadelijk Henk en m’n ouders komen, maar ik heb geen zin en trouwens als hun er zijn zal de adrenaline wel gaan stromen. Ik heb net voor ik in bad ging het gedicht van die gaste gekregen, het is een mooi gedicht.
Ik ben heel benieuwd hoe Yerseke is, ik wil toch even aan wal gaan kijken. Ik denk alleen dat het voor Henk en m’n ouders makkelijker is als ik met rolstoel ga i.p.v. de brancard… dus van te voren maar extra tramadol slikken. Ik denk wel dat ik m’n regenjas aan moet, het mooie weer is voorbij. Da’s jammer, maarja dit weer wou ik ook meemaken op de boot en dus heb ik beide gekregen. Eerlijk gezegd lijkt het me wel spannend om storm mee te maken, het waait in ieder geval best wel hard, we mogen dan ook niet het dek op.
Om 13.45 uur meren we aan in Yerseke. Henk en mijn ouders staan al op de wal. Ze zien me zwaaien en ze zwaaien terug. We gaan eerst ff het zonnedek op, want daar heb je prachtig uitzicht wat ik hen wil laten zien. Als m’n vader dorst krijgt, gaan we naar de salon.
Het is te slecht weer om Yerseke in te gaan, het regent veel te hard. Met de rolstoel moet het voor mij trouwens te ver zijn, daar de haven een 20 minuten lopen van het dorpje af is. We zien andere gasten drijfnat terugkomen en horen dat alles dicht is in het centrum. Dus we gaan niet, wat ik heel jammer vind.
We hebben het heel gezellig, we lachen en praten wat. Henk maakt wat foto’s van mij en Douwe, mij en John en het drinkbekertje waar een hele leuke tekst opstaat, nl ‘this liquid is very healthy, it’s very tasty too, so have a pull at the bottle and try to empty it’ (in dit bekertje zat steeds mijn ‘eten’). Mam maakt een paar foto’s van Henk en mij samen. Om 16.30 uur vertrekken ze weer naar huis toe, mijn vader moet z’n duiven voeren en om 20.00 uur heeft hij een tenniswedstrijd. En aangezien het ongeveer 2 uur rijden is, moeten ze dus helaas al gaan. Ik zwaai ze nog uit en laat me dan naar mijn hut brengen. Nu ze weg zijn, merk ik pas hoe moe ik ben, dus probeer ik nog wat te slapen zodat ik vanavond er weer bij kan zijn.
Om 18.45 uur word ik wakker, omdat ik heel erg moet plassen… shit ik ben nog zo moe en ik voel me misselijk. Om 19.10 uur bel ik om me te komen halen, plasfles leeg te kiepen, mijn tanden te poetsen en paracetamol 500 in te nemen. Ik hoop dat de paracetamol voldoende helpt tegen de misselijkheid, zodat ik toch de avond mee kan maken.
Een vrijwilligster zei toen ze hoorde dat Henk zou komen ‘oh, dan zal ik een briefje op de deur moeten plakken dat er niet gestoord mag worden en dat je ouders niet in je hut mogen komen’. Toen ze me na het bezoek terugbrachten naar mijn hut, zag een vrijwilliger een blaadje op de deur geplakt zitten waarop stond: geen toegang voor onbevoegden, vrijershut, duo wegblijven s.v.p. Dit blaadje heb ik natuurlijk meegenomen om in mijn plakboek te plakken.
Een vrijwilliger haalt wat kaarten bij de balie, zodat ik er een paar kan uitzoeken om te versturen. Shit, heb ik 2 adressen niet in m’n agenda staan, dus Henk morgen of zo maar ff bellen.
Om 20.00 uur krijg ik een Zeeuwse bolus, hij is heel zoet maar best lekker, vult wel erg.
Eerst word er verteld over mosselen, hoe die groeien etc. en daarna is er een valkenier met een havik. Een vrijwilliger heeft voor mij gevraagd of hij bij mij aan bed wil komen met de havik. De havik heet Pieter en is 3 jaar oud, ik heb hem zelfs mogen aaien.
Vanaf 21.30 uur wordt er een film gedraaid over mosselen. Ans, een vrijwilligster, heeft de foto’s gemaakt van mij met de havik en valkenier en van mij met een Zeeuws boerenechtpaar in zondagse klederdracht. Het echtpaar en de valkenier hebben internet en dus hebben ze een visitekaartje van mij gekregen. Ik heb ook nog een rauwe mossel gegeten… tering wat is dat zout, direct maar wat drinken er achteraan. Het was een zeer mooie geslaagde dag en avond.
Ik denk dat ik maar weer eens ga slapen, het is ondertussen alweer 23.40 uur.
Vervolg
Sitemap |