Aanstaande woensdag 16 januari heb ik om 11.15 uur een afspraak voor onderzoeken bij dr. van Montfort van het Centrum voor Integrale Gezondheidszorg te Maastricht. We hopen dat uit die onderzoeken komt dat ik in aanmerking kom voor de acclydine-kuur en dat die acclydine dan hopelijk ook goed aanslaat.
Acclydine wordt gewonnen uit een bepaald soort aardappel, het is een natuurlijk groeihormoon. Als je bloed bepaalde waardes aangeeft kom je in aanmerking voor acclydine, je hebt dan 85% kans dat het aanslaat. Er zijn ME-patiënten die, na een paar weken gebruik van acclydine, weer fulltime kunnen werken terwijl ze jaren hun huishouden niet hebben kunnen doen. Als je precies wilt weten hoe acclydine werkt, kun je naar de site van het gezondheidscentrum surfen.
Ik probeer te denken 'ik zie wel', maar uiteraard heb ik hoop, ik probeer het hoop-gevoel te negeren om eventuele teleurstelling te voorkomen. Ik heb tenslotte meer dingen geprobeerd zoals o.a. APS-pijntherapie, homeopathie, Heden Ik dieet e.d., maar dit heeft allemaal niet geholpen. Daarom loop ik ook niet op zaken vooruit, ik zie wel hoe het gaat.
Hoe dit allemaal gaat lopen, kunnen jullie hier lezen...
Ik heb een maand lang voor de 16e januari geen bezoek ontvangen en geen telefoontjes gepleegd, dit om energie op te sparen voor de rit naar Maastricht. Daarbij ben ik zo achteruit gegaan, dat ik dit sowieso niet meer kan. Ik kan zelfs niet meer in bad gaan, dus heeft mijn moeder me een paar dagen voor de 16e mijn haren gewassen op de oude manier; op de buik liggen op bed met het hoofd over de rand boven een grote emmer (met uiteraard plastic eronder om de houten vloer te beschermen) en dan met een literkan water over mijn hoofd schudden. Nu ik dit zo typ besef ik dat het inmiddels al weer 2 maanden geleden is, dat ik in bad ben geweest! Gelukkig heb ik PGB-hulp die me op bed wast... dus zo vies en onhygiënisch ben ik nou ook weer niet.
Ik moest om 11.15 uur in Maastricht zijn, dit betekende dat ik al om 09.15 op moest staan. We moesten tenslotte, inclusief zoeken, een goed uur rijden. Gelukkig is onze VAN zo groot en comfortabel dat ik lekker achter op de (slaap)bank heb gelegen. Nadat we het eindelijk gevonden hadden bleek parkeren nog een groot probleem te zijn, je hebt tenslotte voor het uitrijden van de elektrische rolstoel 3 meter nodig. Gelukkig was er wel schuin tegenover het centrum een plaatsje vrij. Dr. van Montfort zit boven, maar omdat ze geen lift hebben kon ik onder in een ruimte behandeld worden waar een lekkere zachte bank stond (dit was van tevoren zo geregeld). Dus droeg Henk me van de auto naar de bank. Na ongeveer een kwartiertje wachten kwam dr. van Montfort. Hij heeft me wat vragen gesteld, dingen uitgelegd en me lichamelijk onderzocht... waar al uit bleek dat mijn darmen niet oké waren. Ik vond dr. van Montfort heel aardig en vriendelijk, ook praatte en deed hij lekker rustig. Ik heb echt het gevoel dat er nu goed onderzocht word.
Hij vertelde trouwens dat ze het de afgelopen dagen heel druk hadden gehad met telefoontjes van mensen die belde n.a.v. een artikel in het Limburgs Dagblad. Hij snapte er niets van, dus heeft hij Limburgs Dagblad gebeld en gevraagd voor een exemplaar van die krant... ja en toen snapte hij het... klik hier voor dat artikel en dan snap jij het ook.
