Terug

De dag ervoor had ik een allergische reactie gehad op vitamine AD druppels van Davitamon, dit ging als volgt: Henk heeft dinsdag 8 oktober vitamine AD druppels van Davitamon voor me gehaald bij de apotheek. Op de verpakking staat dat jonge kinderen hier 5 druppels van mogen hebben per dag, zekerheidshalve ben ik dinsdag 8 oktober toch maar begonnen met 1 druppeltje en dit ging goed. De volgende dag nam ik dus 2 druppels en dat ging fout. Een paar minuten na inname begon ik me heel beroerd te voelen, gevoel van braken, duizelig, gevoel van flauwvallen en alsof ik niet meer op deze wereld was. Nog iets later begon ik heel moeilijk te praten doordat mijn mond en tong niet meer mee wilden werken en ook mijn lichaam begon mijn commando’s te weigeren. Nog iets later voelde ik een epileptische aanval opkomen, terwijl ik die al 3 maanden niet meer heb gehad! Helaas bleek mijn gevoel te kloppen en dus kreeg ik een epileptische aanval, gelukkig maar een lichte. Uiteraard moet ik altijd als ik me niet kan bewegen heel erg plassen, toen heeft Henk de plasfles bij mij aangelegd en toen ik klaar was het weer opgeruimd… alleen ik dacht dat ik klaar was wat dus niet het geval was. Kon Henk toen snel wc-papier ertegenaan houden om de schade te beperken en ondertussen hij maar grapjes maken dat het nu wel genoeg was en dat ik nu niet meer moest duwen en zo. Ik was wel blij dat hij hier zo luchtig mee omging, want leuk vond ik het niet maar op deze manier was het minder erg.
Kortom ik was weer helemaal terug op het nivo van een paar maanden geleden. Verlammingsaanval, epileptische aanval, extreem moe, niet meer kunnen praten, hartstikke beroerd, half van de wereld af, de kamer tolde om me heen… Ships, wat was dat schrikken. Ongeveer 1,5-2 uur later begon ik er gelukkig weer langzaam uit te komen, maar het heeft toch zeker 4-5 uur geduurd voor het weer enigszins normaal was… ik was hierop wel veel moeër, maar dit zal wel komen door die epileptische aanval, ik was daarna altijd veel moeër omdat dat gewoon heel veel energie kost. Ook de volgende dag was ik nog erg moe.
Dr. van Montfort vond mijn reactie overigens helemaal niet raar, omdat dergelijke producten altijd chemische toevoegingen hebben... hij raadde me aan om evt. echte levertraan te gebruiken.
Er is afgesproken dat we in november weer telefonisch contact hebben.

Donderdag 21 november heb ik weer een telefonisch consult gehad met dr. van Montfort. Eigenlijk zou het dinsdag al plaatsgevonden hebben, maar toen was ik niet meer aanspreekbaar wegens de geur van wasverzachter die mijn moeder aan haar kleren had hangen (zie 'Dr. Tisscher - deel 10' - onderste helft).

Waarschijnlijk dat in januari weer een EPD-injectie volgt (deze keer ook tegen geuren). Hij had op dit moment nog niet voldoende mensen bij elkaar, omdat de meesten niet met de feestdagen afgezonderd willen zitten door de EPD. Uiteraard heel begrijpelijk.

Ik vertelde hem van mijn ervaring met de wasverzachter van mijn moeder en hij schrok toch wel. Hij zei dat een terugval niet erg is, is zelfs normaal, maar normaal moet het dan niet zo'n hevige terugval zijn. Hij vermoedt dan ook dat er nog iets anders mee speelt en hij maakt zich toch ook een beetje zorgen hierom.

Omdat ik voorlopig ff mijn handen vol heb aan anderen dingen (het nieuwe medicijn nalorex van dr. Tisscher uitproberen en weer homeopathische korreltjes tegen de poliobelasting), wil hij dit even afwachten en niet er nog iets bij doen. We hebben dan ook afgesproken dat ik voor de kerst weer contact met hem opneem.

Vervolg

Sitemap