Terug
Ik ben maandag 4 maart naar het ziekenhuis geweest, kaakchirurg voor een splint. Heb al jaren last en pijn van mijn kaken, maar het wordt steeds erger; het doet inmiddels pijn met praten/lachen/eten en ik kan zelfs niet meer met mijn hand onder mijn gezicht liggen of mijn hoofd ondersteunen. Ik heb jaren geleden al van een splint gehoord, maar ik ben steeds te ziek geweest om naar het ziekenhuis te gaan. Nu het me te erg wordt ben ik dus toch maar gegaan. Het ziekenhuis is ongeveer 15 minuten rijden, afspraak was om 09.00 uur!!! (de arts had alleen om die tijd spreekuur). Deze tijd is voor mij al een ramp laat staan ook nog eens de rit er naartoe. Gelukkig kan ik wel makkelijk liggen op de slaapbank die in onze Van zit. Ik heb 1 uur in mijn elektrische ligrolstoel doorgebracht in het ziekenhuis, uiteraard in maximale ligstand behalve met rijden (dit is nl te gevaarlijk i.v.m achterover kiepen). Uiteraard heb ik eerst moeten wachten op de arts, daarna volgde het onderzoek, toen wilden ze afdrukken nemen van mijn tanden maar het spul was over datum (ze hebben het toch geprobeerd maar het spul was niet meer goed), daarna moest ik nog foto’s laten maken. De arts was heel vriendelijk, ook i.v.m ME en FM, normaal worden de afdrukken nl in Venlo gemaakt (dit is ong. 25 min. rijden), maar hij wou direct afdrukken maken zodat ik niet naar Venlo hoefde… lief, hè? Helaas had ik uiteraard de pech dat het spul niet goed meer was, nu moet ik alsnog 20 maart terug en daarna nog 2 keer; 1x voor het passen en dan nog een 2e keer voor het definitieve model (als het tenminste direct goed is). Daarna naar de röntgenafdeling voor foto’s, daar weer wachten en toen ik aan de beurt was bleek dat er geen foto’s gemaakt konden worden omdat ik daar niet met mijn elektrische ligrolstoel kon zitten en op een krukje en zonder hulp kan ik niet zitten. Zij belt dus de arts op en toen hoefde er dan maar geen foto gemaakt te worden; hij had toch niet de indruk dat er iets mis was wat op een foto te zien is. Dus toen kon ik eindelijk naar huis (voor niets een half uur gewacht bij de röntgenafdeling), ik was inmiddels al helemaal op en lag bijna te slapen. Nog voor we thuis waren had ik een verlammingsaanval die 5,5 uur heeft geduurd!!! ff naar het ziekenhuis...
Het was wel lachen om mij uit de auto en in bed te krijgen... Henk heeft me aan m’n kleren uit de auto moeten trekken. Toen ik op bed lag heeft Henk me uitgekleed en daarna heeft hij de huisarts gebeld. De huisarts vind gelukkig ook dat ik zo niet meer naar het ziekenhuis kan gaan, dus nu proberen we te regelen dat ik met een ambulance kan gaan en dan in het ziekenhuis op bed kom te liggen… gaat dit niet, dan ga ik ook niet. Ik heb al deze ellende niet over voor een splint, ik heb nog altijd veel meer pijn sinds maandag en dat terwijl het nu alweer vrijdag is. Ik heb toen trouwens ook weer een epileptische aanval gehad. Het was me dus wel weer een weekje.
Het is nu inmiddels woensdag 13 maart en het kan allemaal geregeld worden; dus met een ambulance er naartoe en daar op een bed liggen. Ik weet alleen nog niet zeker of ik het ook doe. Ik heb nl sinds vorige week maandag 4 epileptische aanvallen gehad en de pijn en moeheid is nog steeds niet terug op het nivo van voor die maandag. Ik weet dus niet of ik al die ellende over heb voor een splint.
Een splint is overigens een soort gebitje wat je 's nachts met slapen in hebt, het zorgt ervoor dat je kaken op hun plaats blijven en op die manier worden de kaakspieren ontspannen wat uiteindelijk voor iets minder pijn moet zorgen.
Sinds afgelopen zondag, na een hevige epileptische aanval, ben ik weer rivotril gaan slikken. Eigenlijk wou ik wachten op de cannabis in de hoop dat dit een beetje zou helpen, maar dat duurt me te lang, dus ben ik toch maar weer begonnen met rivotril. De cannabis is wel aangevraagd, het is nu wachten op de goedkeuring.
Ook heb ik maandag 11 maart eindelijk domperidon gekregen tegen de misselijkheid en pijn met eten. Dit had ik eigenlijk een jaar eerder al moeten hebben, dan was ik denk ik niet zoveel afgevallen, want sinds ik domperidon gebruik ben ik veel minder misselijk en kan ik ook weer wat eten. Ik moet wel nog altijd opletten met eten en kleine beetjes eten, omdat ik anders buikpijn krijg. Maar wat wil je anders, ik at nog maar hooguit 4 hapjes warm eten per dag verder niets, dus mijn maag is behoorlijk gekrompen. Ik hoop dat ik dan nu eindelijk weer eens een beetje bij kom qua gewicht. Ik kan me niet wegen, maar ik vermoed dat ik nog maar 40 kilo weeg als ik dat überhaupt al haal. Ik vind het wel goed dat mijn huisarts niet snel medicijnen geeft, maar dat ik zo lang zo misselijk heb moeten zijn en daardoor zo weinig heb kunnen eten vind ik toch iets te. Hier even wat informatie i.v.m medicinale cannabis:
Je huisarts moet een aanvraag indienen bij Stichting Patiëntenbelangen Medicinale Marihuana bij het A.C.M. (Actiegroep Cannabis als Medicijn) te Rotterdam. Hij krijgt dan informatie opgestuurd waar een aanmeldingsformulier voor jou bij zit voor een lidmaatschap van hun, dit kost 12,50 euro per jaar. Wordt de aanvraag goedgekeurd, dan kun je van hun de medicinale cannabis en eventuele toebehoren kopen.
Hun telefoonnummer is: 010-2917305.
Indien je huisarts er niet achter staat kun je medicinale cannabis kopen bij oa Stichting Maripharm. Op www.cannabisbureau.nl vind je ook nog info.
Sitemap |