Terug

03/02/2005: Al maanden is de pijn heviger. In het begin dacht ik dat het niet echt was, daar ik het geestelijk nl niet zo heel gemakkelijk had gezien al die problemen van het afgelopen half jaar. Iedereen weet tenslotte dat als je geestelijk niet helemaal lekker in je vel zit dit lichamelijk doorwerkt. Zodoende dacht ik dus dat de verergering van de pijn niet echt was, maar alleen maar zo leek omdat ik geestelijk niet zo lekker in mijn vel zat... althans dat hield ik mezelf voor. Toen ik me echter geestelijk weer steeds beter ging voelen en de pijn niet minder werd kon ik mezelf niet langer voor de gek houden. Op een gegeven moment mailde ik dan ook dr. Tisscher hierover.

Ik gebruikte inmiddels dagelijks tramadol naast de morfinepleisters. Op de dag dat ik een nieuwe pleister moest plakken op een gegeven moment zelfs 3 stuks; eentje 's nachts voor ik moest plakken, eentje 's middags voor ik moest plakken en eentje 's avonds als ik al geplakt had maar de nieuwe morfinepleister nog niet werkte.

Helaas vindt dr. Tisscher het geen goed idee om de sterkte van de morfinepleisters aan te passen vanwege mijn ernstige MCS. Hij heeft hier eigenlijk wel gelijk in, want ja medicijnen (= chemicaliën) zijn nu niet bepaald je van het voor (ernstige) MCS-patiënten.
Ik mocht 3x per dag ibuprofen 600mg hebben naast de morfinepleisters. Dit heb ik samen met de huisarts en mijn verpleegkundige besproken en omdat ibuprofen nooit iets gedaan heeft bij mij hebben we uiteindelijk gekozen voor diclofenac 3x daags 50mg. Dit omdat ik jaren diclofenac zonder problemen (bijwerkingen) heb geslikt en de diclofenac in het begin wel wat deed tegen de pijn. Ik moet eerlijk bekennen dat de diclofenac inderdaad beter samenwerkt met de morfinepleisters dan de tramadol. Het blijkt dat tramadol en morfinepleisters volgens hetzelfde principe werken en ze hierdoor elkaar dus bevechten. Diclofenac en morfinepleisters werken echter ieder volgens een ander principe en zodoende versterken ze elkaar en dus heb je met deze combinatie een betere pijnbestrijding dan met morfinepleisters en tramadol.

Toch heb ik geregeld ernstige pijnaanvallen en dan kan ik niet zonder tramadol, want juist dan doet diclofenac te weinig. De diclofenac zorgt voor een algeheel lager pijnnivo, maar de tramadol helpt mij beter bij een pijnaanval; bij mij begint de tramadol nl na een half uur langzaamaan te werken. Wel is het zo dat mijn pijnnivo dankzij de diclofenac weer terug is naar ongeveer een 9 i.p.v. de constante 10 die ik daarvoor had. Een 9 is nog altijd beter dan een 10, maar echt prettig vind ik het eerlijk gezegd niet. Ik begrijp de redenering van dr. Tisscher wel, maar steeds maar weer die pijn is ook niet leuk. De pijn hindert mij in mijn doen en laten en ik vraag me wel eens af of de gemaakte keuze wel een goede keuze is...

Sitemap